ΠΑΣΕΒΕ : Δίνουν φθηνό ρεύμα στους βιομήχανους επιβαρύνοντας τα λαϊκά νοικοκυριά

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΛΕΦΤΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ … ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΟΥ ΖΗΤΑΕΙ «ΦΘΗΝΟ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΟ ΡΕΥΜΑ»

Η κυβέρνηση και η Ένωση των μεγαλομετόχων των ενεργοβόρων βιομηχανιών (EBIKEN) π.χ. των Χαλυβουργιών, συμφώνησαν ότι πρέπει να τελειώνουμε με το «υψηλό ενεργειακό κόστος» της εγχώριας βιομηχανικής παραγωγής. Γι’ αυτό, η ηγεσία του ΥΠΕΚΑ ανακοίνωσε ήδη σχετικό πακέτο ελαφρύνσεων των εγχώριων βιομηχανικών ομίλων, ύψους 150 εκ. ευρώ. Είναι γνωστό, δε, ότι η ΕΕ προωθεί την «απελευθέρωση» των τομέων ηλεκτρικής ενέργειας και φυσικού αερίου, για να μπουν περισσότεροι «παίχτες» στο κρίσιμο αυτό παραγωγικό τομέα και να κερδοσκοπήσουν.

Δίνουν φθηνό ρεύμα στους βιομήχανους επιβαρύνοντας τα λαϊκά νοικοκυριά που ήδη πληρώνουν πανάκριβα το ρεύμα, τη θέρμανση και το φυσικό αέριο. Μέχρι και φόρους «πράσινης ανάπτυξης» πληρώνουμε στα τιμολόγια της ΔΕΗ, για να ευθυγραμμιστούμε με τα συμφέροντα που θα λυμαίνονται τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας.

ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ

Στο όνομα της Ανταγωνιστικότητας και της Ανάπτυξης έγιναν και σχεδιάζονται και άλλες θυσίες από τον λαό: απελευθερώνονται οι απολύσεις, μειώνονται οι μισθοί, διαλύονται οι συλλογικές συμβάσεις. Δίνεται πακτωλός χρημάτων του ΟΑΕΔ ως κίνητρο στις επιχειρήσεις για την αύξηση της τζάμπα απασχόληση, φοροελαφρύνσεις και μείωση των φορολογικών συντελεστών στις μεγάλες επιχειρήσεις. Ακόμα και τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών εξήγγειλαν κατά 3,9%.

Καμιά από όλες αυτές τις θυσίες δεν βελτίωσε ούτε πρόκειται να βελτιώσει τη θέση του εργαζόμενου με την (επίσημη) ανεργία φτάνει το 28%, του αυτοαπασχολούμενου με τα λουκέτα να διαδέχονται το ένα το άλλο, του αγρότη που εγκαταλείπει τη γη του. Ήδη, 2,5 εκ. ελλήνων να ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας!

Ας σκεφτούμε:

Γιατί άραγε είναι μονόδρομος η εξαθλίωση των εργαζόμενων και η χρεοκοπία των αυτοαπασχολούμενων στην πόλη και το χωριό;

Γιατί πρέπει να γίνονται ακόμα και πόλεμοι για τους ενεργειακούς δρόμους (βλ. Ουκρανία);

Γιατί όλη η βιομηχανική παραγωγή να γίνεται με γνώμονα το κέρδος και όχι τις λαϊκές ανάγκες;

                Τον 21^ο αιώνα, η χώρα μας είναι σε θέση να καλύψει τόσο τις ανάγκες των λαϊκών νοικοκυριών σε φθηνή ενέργεια, όσο και της βιομηχανικής παραγωγής. Αρκεί η τελευταία να μην ανήκει στα μονοπώλια και άρα να μη σχεδιάζεται με κριτήριο το κέρδος. Το δικό τους κέρδος είναι ασυμβίβαστο με την ικανοποίηση των δικών μας αναγκών. Για παράδειγμα σήμερα βασικά έργα υποδομής όπως η αντισεισμική θωράκιση και η αντιπλημμυρική προστασία, οι κατασκευές έργων υποδομής και λαϊκής κατοικίας, η ναυπήγηση σύγχρονων πλοίων της ακτοπλοΐας και άλλων μεταφορικών μέσων δεν αποτελούν προτεραιότητα για τους κατασκευαστικούς ομίλους, αφού δεν έχουν κέρδος, είναι όμως κατεπείγουσες κοινωνικές ανάγκες. Η χώρα μας έχει ορυκτό πλούτο, εξειδικευμένο προσωπικό και σύγχρονες βιομηχανικές υποδομές, που στο πλαίσιο ενός ενιαίου κρατικού φορέα Χαλυβουργίας θα μπορούσε να παράγει και φθηνά και υψηλής ποιότητας υλικά. Εμπόδιο να εργαστούν όλες αυτές οι δυνάμεις για το καλό του λαού είναι τα μονοπώλια και ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης, ο ίδιος δρόμος που μας έφερε μέχρι εδώ. Γι’ αυτό λέμε έξω από το μαντρί της Ε.Ε., όχι στα μονοπώλια. Να γίνουν λαϊκή περιουσία τα μέσα παραγωγής. Και αυτό πρέπει να εκφραστεί και στον αγώνα και στις εκλογικές αναμετρήσεις που έχουμε μπροστά μας.

Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ

Share: